Ελληνική Πεζογραφία

..

..

Θυμάμαι πριν από 3 χρόνια, όταν καβατζάριζα τα 50, ζούσα από καιρό μόνος σ` ένα μέρος κοντά στη θάλασσα κι ένιωθα κι ο ίδιος λίγο σαν πλεούμενο. Τι είδους πλεούμενο δεν ήξερα, ήξερα όμως ότι χρειάζομαι κάμποσα μερεμέτια και λίγο ματσακόνι. Πάντα μου πίστευα πως θα έκλεινα τα 50 μου χρόνια ανάμεσα σε..

Σαράντα χρόνια αργότερα ένας άντρας... Παράξενο που άρχιζε έτσι το δεύτερο κεφάλαιο του "Πρώτου ανθρώπου". Λες και ο συγγραφέας του, ο Αλμπέρ Καμύ, γνώριζε πως θα "ξαναζούσε" σαράντα χρόνια μετά τον πρόωρο θάνατό του, που δεν του επέτρεψε να ολοκληρώσει αυτό το μυθιστόρημα. Επιστρέφοντας στη Μύκονο,..

Στο γνώριμο δωμάτιο, το φως είναι λεπίδι που χαράζει, που πληγώνει, που σημαδεύει τα πάντα· είναι οξύ που απαλύνει τα χρώματα, που διαλύει τις φευγαλέες στιγμές, που ανακαλεί εικόνες ζωής... θολές, άσπρες, γκρίζες, πολύχρωμες, μόνες, μπλεγμένες, αληθινές, ανύπαρκτες... Είναι η μαγική περιπλάνηση ..

..

Τα χέρια του Κωνσταντίνου Βάκαρη είχαν ταξιδέψει στα σώματα των ωραιότερων γυναικών της Αλεξάνδρειας. Αυτά τότε, στα χρόνια της νεότητάς του. Μα ο ερωτικός του βίος ήταν αμφιλεγόμενος. Εκείνος προτιμούσε να ξοδεύει τις νύχτες του είτε στην αγκαλιά της μικρής Άμαρ είτε με την Ανσάφ στα καπηλειά και τ..

Εδώ και πολλά χρόνια, στην πολύπαθη Σμύρνη, στη μεγαλόπρεπη Κωνσταντινούπολη, στο ιστορικό νησί των Ψαρών, στη γοητευτική Μυτιλήνη, στα παράλια αλλά και τα βάθη της Μικράς Ασίας, στον τόπο που μετέφεραν την Παναγία του Σουμελά, αλλά και σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και της Τουρκίας υπάρχουν κάποιοι άνθ..

Με λένε Πηνελόπη, όμως τις νύχτες δεν ξενύχτησα φτιάχνοντας πέπλα αφοσίωσης. Το άσυλο ορφανών όπου μεγάλωσα οι μνηστήρες το προσπέρασαν. Ό,τι περίμενα δεν έφτασε ποτέ. Και είμαι και όμορφη όπως εσύ, μάνα μου. Μα εσύ ήσουν και τυχερή κι έφυγες γρήγορα, αφήνοντας σε μένα την κατάρα της συνέχειας. Κι ..

Όταν μια γυναίκα πετάξει στον ουρανό από ευτυχία, οφείλει να παραδοθεί για πάντα σ' αυτόν που την έκανε να νιώσει έτσι. Αν το αρνηθεί, έχει κάνει την πιο μεγάλη προδοσία της ζωής της. Όχι προς τον αγαπημένο της, αλλά προς την μοίρα της. Γιατί, τελικά, αυτό που έχει αξία στη ζωή, είναι να αναγνωρίσει..

..

Εγώ, η Ανατολή Όνομα γεμάτο ζωή και φως. Μαλλιά σαν ηλιαχτίδες. Μάτια τρομαγμένα κοιτάζουν το χθες. Φόβοι σαλεύουν το μυαλό. Κουκούλι τυλιγμένο το εγώ μου, κρύβεται στην αποθήκη της ψυχής μου. Μοίρα μέσα από θάνατο και γέννα. Αγάπες και λάθη που εκδικούνται. Ντυμένη φλόγα και μετάξι παίρνω τη δερμ..