ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Κοίτα γύρω σου, παππού… Κοίτα τα αμπέλια μας πώς δακρύζουν, κοίτα πώς κυλούν τα δάκρυά τους… Δίχως τούτα τα δάκρυα όλα θα ήταν νεκρά… Είναι δάκρυα ζωής, παππού! Εσύ μου τα ’δειξες όλα, εσύ! Δεν το φοβάμαι το δάκρυ του έρωτα, όσο πικρό κι αν είναι. Γιατί όποιος δε δάκρυσε για κάτι που πόθησε απελπισμένα δεν έχει νιώσει την καρδιά του να χτυπά αληθινά, δεν έχει ζήσει!» Μία αναπάντεχη κληρονομιά οδηγεί τον Τόμας Λεοντίδη από τις ανέσεις του διαμερίσματός του στο Λονδίνο και την αγαπημένη του δουλειά στην εξοχή της νότιας Γαλλίας. Ένα χοντρό δερματόδετο τετράδιο, με το όνομά του γραμμένο στο εξώφυλλο, θα του φανερώσει πως το παρελθόν της οικογένειάς του έχει γραφτεί με μαύρο μελάνι… Μάιος, 1914. Ένας άντρας κάνει την καρδιά του πέτρα και ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την αγαπημένη του πατρίδα, τον Πόντο, με σκοπό να διαφύγει στην Ελλάδα. Θα καταφέρει, όμως, να σώσει τα παιδιά και την αγαπημένη του γυναίκα; Μάρτιος, 1963. Ένας κακός οιωνός πλανάται πάνω από τον συννεφιασμένο ουρανό της Δράμας, ένα προξενιό θα φέρει δύο αδέλφια αντιμέτωπα για τη διεκδίκηση της ίδιας γυναίκας.